### 2024-yil. 9-avgust. Zomin tumani, Zomin sanatoriyasi. Kechga yaqin.
Hamma shu narsaning izlovchisi, bu muvaffaqiyat siri. 
Menimcha bu aslida yoʻq narsa, yani muvaffaqiyatga erishiladi, yanayam aniqroq qilinganda, bizga sinov beriladi va bu biz saralanadigan va sinovli muddatdir, xuddi shu muddatdan biz aʼlo darajada oʻtsak biz muvaffaqiyat deb ataydigan yangi bosqich taqdim etiladi. Kim tomondan? Albatta Alloh tomonidan. 
Siz va bizni kim behisob sinay oladi? Bandami? Yoʻq. 
Siz va bizga kim rizq deb atalmish nafsimizga davo, nozu neʼmatni kim ato eta oladi? Sizning yoki mening CEOimmi? Yoʻq. 
 Kimki muvaffaqiyatga erishgan yoki istalgan oddiy odamdan soʻrasangiz yoki oʻz hayot yoʻlini eshitsangiz albatta u uchun qiyin boʻlgan davrni ham eshitasiz. Ular oʻz sinovli davrini aʼlo tugatganlardan va unutmaslik kerakki ular hamon sinovda, bizdan farqli ravishda ular boshqa levelda sinalmoqda. Sinovlar qachon tugaydi? Albatta bizning oxirgi manzilimizga kuzatishganda. Sinovlar tugab, sinovlarning sarhisobi boshlanur va biz qayerda abadiy qolishimiz xal qilinur. 
 Yana bir boshqa yoʻl bilan tushuntirmoqchiman. Bir kun doʻstim mana shu mavzuda suhbatlashganimizda, "baxtli hayot piramidasi" haqida aytib bergan edi. Oʻsha payti men boshqa bir hayot tarzi va nostandart muvaffaqiyatli odam boʻlmoqchiligimni aytgandim va u chiroyli tarzda mana shu piramida haqida aytib berdi. 
Unda shunday deyildi _(tartib va gaplar adashilgan boʻlishi mumkin)_: 
- Doʻstim: Joʻra baxtli hayot piramidasi haqida eshitganmisan? 
- Men: Yoʻq. Nma u ? 
- Doʻstim: U Piramida xar xil qismlarda levellardan iborat. Birinchi level bu yashab qolish uchun yashash, och qolmaslik, usti butlik va hkz. Ikkinchida esa mustaqil boʻlish, hech kimga zoriqmaslik, hullas oʻz harajatlaring va ehtiyojlaringa oʻzing topib sarflarshing. biz xozir shu 2chisiga oʻtishdamiz desak boʻladi. Hullas tushunding. Sen aytayotgan narsalar esa bu piramidaning uchiga yaqin joylari, ularga erishish uchun esa mana shu pastdagi levellardan oʻtishing kerak boʻladi. 
- Men: Hayotimni allaqanday standartlar va piramidalar ustiga qurishni xohlamagan boʻlardim. 

Vaqtlar oʻtgan sayin tushundimki, bu suhbatdagi oxirgi gapim qisman notoʻgʻri boʻlgan. Nega? Birinchi navbatda kelgan javob: bunga xojat ham yoʻq, yaʼni hayotimizni prinsip, standartlar asosida yashashning xojati yoʻq. Chunki birinchi boʻlib kelgan javob bu chiroyli Islom dinimiz borligidir. Ummat boʻlmish biz, qanday yashashimiz kerakligi qariyb 1400 yildan ortiqroq vaqt oldin chiroylik qilib Qurʼonda yozilib ketilgan. Va u Alhamdulillah hozirgacha saqlanib qolgan. Yozilmagan boʻlsada "shuncha insoniyat tarixida nahot mendan boshqa hech kim bu haqida oʻylamagan ?!" deb savol bilan izlanmoq foydali boʻlsa kerak.
 Bir misol: 
Rim imperatorlaridan biri va eng yaxshisi Mark Avreliy Antonin ham oʻz qoʻlyozma va qaynomalarida stoicism hayot tarzi nomi ila aynan Islomda avvaldan boʻlgan gʻoyalar va standartlarni yozib oʻtgan. Qolaversa 40 yil kambagʻallikda yashab tushungan va muvaffaqiyat haqida bir nechta kitoblar seriyasini yozgan Jen Sinsero ham aynan Islomdagi hayot tarzini eng maqbuli deb oʻz kitobida qoldirgan. 
 Va bunga qoʻshimcha qilib: har qanday muvaffaqiyat haqidagi kitob oʻqimayin, hammasi bizga Islomga asoslangan xolda berilgan tarbiya va bilimlarda berilgan standart va prinsiplarni yozib oʻtgan. Baʼzi holatlar boʻlganki huddi kitobni qaytadan oʻqiyotgandek boʻlganman garchi uni men oʻz qoʻllarim bilan birinchi martda olib oʻqiyotgan boʻlsamda.
 Albatta bular mening shaxsiy fikrlarimdir, yozib oʻtilgan shaxslar yaʼni mualliflar Islomni taʼkidlab oʻtishmagan va yaqin ham kelishmagan, bu fikrlar musilmon birodaringiz sifatida yozildi.

success--man-on-top-of-mountain.jpg

Hamma shu narsaning izlovchisi, bu muvaffaqiyat siri.

Muvaffaqiyat siri

### 2024-yil. 25-iyun. Toshkent. 

Sarlavha qalbni tirnadimi) ? Ha, taʼsirli soʻzlar.. Paytida buni biz baqirib gʻazab otiga minganda aytganmiz, afsuski. Hozir esa bu boshqa tuygʻu, "Ona qarang men ulgʻaydim" deb chin yurakdan siz chindanam ulgʻayganinggizni bildirish uchun aytib koʻringchi, nimani his qilgan boʻlar edingiz ? Oʻylaymanki siz buni aytolmagan boʻlar edinggiz, chunki ulgʻayishni xoxlamaymiz, bu hayotdagi maʼsuliyatlarimizni tan olgimiz kelmaydi, hamisha yosh boʻlishni xohlaymiz va har bir xarakatimiz aynan hamisha yosh boʻlishga qaratilgan. Kayfiyatimizni koʻtargimiz keladi, hayotinggizni eng avj nuqtasida joʻshib turgan paytda, nechanchidur sekundlarida bir eslab qoʻyamiz "Eh oʻsha davrlar" deb. 

 Hamma qatori oramizdagi kimdur bugun 1 yoshga ulgʻayadi, qariydi, aqli oshadi, oʻz hayot kitobida yana bir bobni varoqlaydi, umridan 1 yili ayiriladi va oʻz hayotida huddi hech narsa boʻlmagandek ertalabdan oʻsha har doimgi yoʻllarida yurib metro oynasi ortida oʻz nafsi bilan olishib ketadi. 

 Huddi Mirshakar aka aytgandek:
> *Oʻtayotgan har bir daqiqa, yangi yilni yaqinlashtiradi.*

Sarlavha qalbni tirnadimi) ? Ha, taʼsirli soʻzlar.. 

Ona qarang men ulgʻaydim.

### 2024-yil. 15, 20-iyun, 2-iyul. Zomin, Toshkent
*15-iyun*
Kecha yana ona yurtimga qaytdim. Ha aytgancha Hayit muborak ).
Hozirgi toʻxtalib oʻtiladigan mavzuda menimcha kam gapiriladi yoki ozchilik balki hech kim bu mavzuni aktuallashtirishga harakat qilishmaydi. Yana bilmadim. 

 Siz hech oʻylab koʻrganmisiz bizning jamiyatda enalarimiz va bobolarimiz (buva va buvi) qay ahvolda yashashyapti ?
 *2-iyul*
Albatta oramizda har hil hayot tarzlari bor, birilari yaxshi birilari unchalik ham zoʻr emas. Lekin har birida men aytmoqchi boʻlgan muammo bor. Va yana shu yerda savol bor: muntazam dori ichmayotgan qariyalarimizni nechta ekan? Bu hayolga va ushbu savolni kelib chiqishiga albatta sabab bor va u oʻz yaqin buvim. Va shu oʻrinda buvisi va buvasi borlar bir ana oʻsha tarafga eʼtiborlarini qaratishini soʻrab qolardim. Chunki biz oltinga teng davrda yashamoqdamiz va qariyalarimiz zamonlar koʻpriglaridir, ikki davr va ikki hil davlat tizimini koʻrishgan insonlardir va oʻylaymanki oʻtmishdan dars olishimiz kerak boʻlgan narsalar ancha koʻp. 
Oʻrinlariga oʻzimizni qoʻyib koʻraylik, bir umr ishlaymiz, karyera qilamiz oʻqiymiz, odamlar muloqot qilamiz, natijalarga erishamiz, jamiyatga foydamiz tegibgina qolmay oʻz oʻrnimizni topib va uning bir ajralmas qismiga aylanamiz. Koʻz ochib yumamiz, qarilik eshik qoqib keladi va biz erishgan narsalar faqatgina bir xona, butun umr yigʻilgan bilimlar, tajribalar, tinchlikdagi yolgʻiz qalbinggiz va oʻliminggizgacha boʻlgan dorilar kursi boʻladi. 

 "Erishganim shu boʻldimi" deya olmaymiz, chunki yigʻib terganlarimizning hammasi "bu" dunyoniki. Bularni olib ketolmaymiz. 

 Endi oʻylab koʻraylik, biz yoshlar, shuni oʻzimizga ravo koʻrgan boʻlarmidik ? 
...
Ularham ravo koʻrishmagan. 

 Yechim tariqasida esa shaxsiy fikrim: hotirlash, biz yoshlar ular bilan suhbatlashib moziyga sayohat qilishimiz, ular yigʻgan bilimlarini biz yaxshisini singdirib yomonidan xulosa qilishimiz (*chunki bilasiz oʻtmishimiz faxrli boʻlmagan*) kerak deb oʻylayman. 

 *Ushbu shaxsiy fikrim oʻrnida siz oʻz fikringgizni oʻqib chiqqan postinggizdan kelib chiqib yozishinggiz mumkin.*

 Hammamiz kech qolishimiz mumkin chunki vaqt kutmaydi emas endi siz va biz yetib olish uchun vaqt orqasidan quvishimiz kerak.

Hozirgi toʻxtalib oʻtiladigan mavzuda menimcha kam gapiriladi yoki ozchilik balki hech kim bu mavzuni aktuallashtirishga harakat qilishmaydi. Yana bilmadim.

По тегу "umr" найдены 3 посты