### 2024-yil. 9-avgust. Zomin tumani, Zomin sanatoriyasi. Kechga yaqin.
Hamma shu narsaning izlovchisi, bu muvaffaqiyat siri. 
Menimcha bu aslida yoʻq narsa, yani muvaffaqiyatga erishiladi, yanayam aniqroq qilinganda, bizga sinov beriladi va bu biz saralanadigan va sinovli muddatdir, xuddi shu muddatdan biz aʼlo darajada oʻtsak biz muvaffaqiyat deb ataydigan yangi bosqich taqdim etiladi. Kim tomondan? Albatta Alloh tomonidan. 
Siz va bizni kim behisob sinay oladi? Bandami? Yoʻq. 
Siz va bizga kim rizq deb atalmish nafsimizga davo, nozu neʼmatni kim ato eta oladi? Sizning yoki mening CEOimmi? Yoʻq. 
 Kimki muvaffaqiyatga erishgan yoki istalgan oddiy odamdan soʻrasangiz yoki oʻz hayot yoʻlini eshitsangiz albatta u uchun qiyin boʻlgan davrni ham eshitasiz. Ular oʻz sinovli davrini aʼlo tugatganlardan va unutmaslik kerakki ular hamon sinovda, bizdan farqli ravishda ular boshqa levelda sinalmoqda. Sinovlar qachon tugaydi? Albatta bizning oxirgi manzilimizga kuzatishganda. Sinovlar tugab, sinovlarning sarhisobi boshlanur va biz qayerda abadiy qolishimiz xal qilinur. 
 Yana bir boshqa yoʻl bilan tushuntirmoqchiman. Bir kun doʻstim mana shu mavzuda suhbatlashganimizda, "baxtli hayot piramidasi" haqida aytib bergan edi. Oʻsha payti men boshqa bir hayot tarzi va nostandart muvaffaqiyatli odam boʻlmoqchiligimni aytgandim va u chiroyli tarzda mana shu piramida haqida aytib berdi. 
Unda shunday deyildi _(tartib va gaplar adashilgan boʻlishi mumkin)_: 
- Doʻstim: Joʻra baxtli hayot piramidasi haqida eshitganmisan? 
- Men: Yoʻq. Nma u ? 
- Doʻstim: U Piramida xar xil qismlarda levellardan iborat. Birinchi level bu yashab qolish uchun yashash, och qolmaslik, usti butlik va hkz. Ikkinchida esa mustaqil boʻlish, hech kimga zoriqmaslik, hullas oʻz harajatlaring va ehtiyojlaringa oʻzing topib sarflarshing. biz xozir shu 2chisiga oʻtishdamiz desak boʻladi. Hullas tushunding. Sen aytayotgan narsalar esa bu piramidaning uchiga yaqin joylari, ularga erishish uchun esa mana shu pastdagi levellardan oʻtishing kerak boʻladi. 
- Men: Hayotimni allaqanday standartlar va piramidalar ustiga qurishni xohlamagan boʻlardim. 

Vaqtlar oʻtgan sayin tushundimki, bu suhbatdagi oxirgi gapim qisman notoʻgʻri boʻlgan. Nega? Birinchi navbatda kelgan javob: bunga xojat ham yoʻq, yaʼni hayotimizni prinsip, standartlar asosida yashashning xojati yoʻq. Chunki birinchi boʻlib kelgan javob bu chiroyli Islom dinimiz borligidir. Ummat boʻlmish biz, qanday yashashimiz kerakligi qariyb 1400 yildan ortiqroq vaqt oldin chiroylik qilib Qurʼonda yozilib ketilgan. Va u Alhamdulillah hozirgacha saqlanib qolgan. Yozilmagan boʻlsada "shuncha insoniyat tarixida nahot mendan boshqa hech kim bu haqida oʻylamagan ?!" deb savol bilan izlanmoq foydali boʻlsa kerak.
 Bir misol: 
Rim imperatorlaridan biri va eng yaxshisi Mark Avreliy Antonin ham oʻz qoʻlyozma va qaynomalarida stoicism hayot tarzi nomi ila aynan Islomda avvaldan boʻlgan gʻoyalar va standartlarni yozib oʻtgan. Qolaversa 40 yil kambagʻallikda yashab tushungan va muvaffaqiyat haqida bir nechta kitoblar seriyasini yozgan Jen Sinsero ham aynan Islomdagi hayot tarzini eng maqbuli deb oʻz kitobida qoldirgan. 
 Va bunga qoʻshimcha qilib: har qanday muvaffaqiyat haqidagi kitob oʻqimayin, hammasi bizga Islomga asoslangan xolda berilgan tarbiya va bilimlarda berilgan standart va prinsiplarni yozib oʻtgan. Baʼzi holatlar boʻlganki huddi kitobni qaytadan oʻqiyotgandek boʻlganman garchi uni men oʻz qoʻllarim bilan birinchi martda olib oʻqiyotgan boʻlsamda.
 Albatta bular mening shaxsiy fikrlarimdir, yozib oʻtilgan shaxslar yaʼni mualliflar Islomni taʼkidlab oʻtishmagan va yaqin ham kelishmagan, bu fikrlar musilmon birodaringiz sifatida yozildi.

success--man-on-top-of-mountain.jpg

Hamma shu narsaning izlovchisi, bu muvaffaqiyat siri.

Muvaffaqiyat siri

### 2024-yil. 23-may. Toshkent. Tong.

Ona oʻz oʻgʻlini maktabga borishi uchun uni uygʻotayapti. Bola esa shubhasiz uyquni maʼqul koʻrib gʻinshiyapti. Bitta gap taʼsirlantirdi. 
> Bugun ohirgi kun, ertaga turgʻazmiman.

 Va buni eshitgan men, hayolimda huddi ustinggizdan muzdek suvni agʻdarib yuborgandagi hisga oʻxshagan his bir zumda paydo boʻldi. 
>"Ровно год назад... Ровно год назад мы репетировались на вечерний вальс. Roppa-rosa 1 yil oldin maktabni bitirgan edim. Vaqtni oʻtishini qarang."

Oʻsha payda ushbu gaplar miyyamda yangradi. 
Nahotki bir yil oʻtgan boʻlsa.  Ohirgi yili maktab xuddi bizni bitirishimizni hohlamagandek muammolarga toʻla oʻtgan bu ohirgi maktab yilim nahot bir yil oʻtib endi esimga tushdi.
Koʻchalarda ketayapman, bironta ham jonzod yoʻqdek tinch. Literally last day. Maktab yoshidagi va formasidagi bironta ham odam yoʻq. 

Va ushbu notada men yana yozishni toʻxtatib, mana shunday yozuvlarni sababchisi boʻlgan maktab davrim va maktabimni ham unutib, telefonni bloklagan holda oʻchirib, metroning oynasi ortidagi hali uygʻonmagan shahar tomon tikilib, oʻz muammolarim haqida oʻylashda davom etaman. 
Ну что ж, время не остановить. 

Ona oʻz oʻgʻlini maktabga borishi uchun uni uygʻotayapti. Bola esa shubhasiz uyquni maʼqul koʻrib gʻinshiyapti. Bitta gap taʼsirlantirdi. 

The last day.

### 2024-yil. 1-iyun. Zomin. Kechga yaqin.

Bugun hayotning davomi oʻz ona shahrimda davom etadi. Yoʻlga chiqish davomida har hil odamni koʻrish mumkin. Negaki, Sobir Rahimov avto stansiyasidagi odamlar bilan gaplashish xuddi har hil salqin ichimliklarni birlashtirib ichishga oʻxshaydi.
Shunchaki turganimda bittasi orqamdan xuddi arpasini hom oʻrganimday koʻzini loʻq qilib qarab turgandi, u koʻzlarda faqat negativ taassurotlar qoldi. Koʻra olmaslik, hasislik, gʻazab, va yana allaqanday jirkanch hislar. Qarab "*** qa qarepsanmi" deging keladi. Keyin esa shunchaki oʻtib ketayotgan bir qizni (opani) koʻziga koʻzim tushib qoldi, unda esa hammasi neytral. Oʻz dardi bilan shekilli bezovtalik va qoʻrquv sezildi. Koʻzini hammadan olib qochar, biroz gʻamgin edi. Endi esa haydovchining koʻzlari, goʻyoki hammasi joyidadek, ammo koʻzlar buni yashirolmaydi. Yoʻl boʻyi siz eshitishingiz majbur boʻlgan huddi oʻsha haydovchi pleylisti, haydovchining hayotga boʻlgan qarashini yaqqol koʻrsatib turadi. 

 Va nihoyat uyga yetib keldim. Tushlik qilayotganda dadam bilan edim. Oʻychan, gʻamga toʻla, asta sekinlik bilan nursizlanib borayotgan otamning oʻz rangini yoʻqotayotgan koʻzlariga qaradim. Men bilaman bu nigohlar nimalarni soʻzlashini. Bu nigohlar hayotni soʻzlaydi, oʻz dardini aytadi va tinmas harakat uchun tugammas kuch beradi.

Bugun hayotning davomi oʻz ona shahrimda davom etadi.

Hayotni soʻzlar bu rangsiz koʻzlar

### 2024-yil. 25-iyun. Toshkent. 

Sarlavha qalbni tirnadimi) ? Ha, taʼsirli soʻzlar.. Paytida buni biz baqirib gʻazab otiga minganda aytganmiz, afsuski. Hozir esa bu boshqa tuygʻu, "Ona qarang men ulgʻaydim" deb chin yurakdan siz chindanam ulgʻayganinggizni bildirish uchun aytib koʻringchi, nimani his qilgan boʻlar edingiz ? Oʻylaymanki siz buni aytolmagan boʻlar edinggiz, chunki ulgʻayishni xoxlamaymiz, bu hayotdagi maʼsuliyatlarimizni tan olgimiz kelmaydi, hamisha yosh boʻlishni xohlaymiz va har bir xarakatimiz aynan hamisha yosh boʻlishga qaratilgan. Kayfiyatimizni koʻtargimiz keladi, hayotinggizni eng avj nuqtasida joʻshib turgan paytda, nechanchidur sekundlarida bir eslab qoʻyamiz "Eh oʻsha davrlar" deb. 

 Hamma qatori oramizdagi kimdur bugun 1 yoshga ulgʻayadi, qariydi, aqli oshadi, oʻz hayot kitobida yana bir bobni varoqlaydi, umridan 1 yili ayiriladi va oʻz hayotida huddi hech narsa boʻlmagandek ertalabdan oʻsha har doimgi yoʻllarida yurib metro oynasi ortida oʻz nafsi bilan olishib ketadi. 

 Huddi Mirshakar aka aytgandek:
> *Oʻtayotgan har bir daqiqa, yangi yilni yaqinlashtiradi.*

Sarlavha qalbni tirnadimi) ? Ha, taʼsirli soʻzlar.. 

По тегу "feelings" найдены 4 посты